گزارشی کامل از وضعیت بهنام ابراهیم زاده




بهنام ابراهیم زاده همواره در داخل زندان با سیاستهای جمهوری اسلامی مبارزه کرده است و بارها اعتراض خود را با اعتصاب و فراخوان نشان داده است . 22 خرداد روزی است که این انسان آزادیخواه را بازداشت کرده اند  جای بهنام در زندان نیست جای انسانهایی که از کودکان و از حق انسانها دفاع کرده است .بهنام پای آرمانها و عقاید انسانی اش ایستاده و با وجود شرایط هیچوقت نسبت به بی عدالتی ها سکوت نکرده است . 
بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری متولد ۱۳۵۶ در چندین مرحله بازداشت شده است  اولین بار سال ۱۳۸۷ به اتهام شعارنویسی و فعالیت تبلیغی در شهر اشنویه بازداشت شد.
 دومین بار یازدهم اردیبهشت ۱۳۸۸ و همزمان با روز جهانی کارگر، همراه با جمعی از فعالان کارگری و مدنی در پارک لاله تهران بازداشت و بعد از یک ماه به قید وثیقه آزاد شد.
این کارگر زندانی سومین بار بیست و دوم خردادماه ۱۳۸۹ بازداشت شد. او پس از بازداشت مدت ۴ ماه در سلول های انفرادی زندان اوین تحت فشار و بازجویی بود و پس از ان به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.
در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در دادگاهی کوتاه و بدون حضور وکیل،  به بیست سال حبس تعزیری محکوم کرد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۵ سال کاهش یافت.
این کارگر زندانی در جریان حمله ی گارد زندان اوین به بند ۳۵۰ موسوم به “پنجشنبه سیاه” مورد ضرب و شتم واقع شد و مدتی نیز در انفرادی بود و بعد از آن بصورت عیرقانونی  در اردیبهشت ماه 1393به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
حکم 5 سال بهنام ابراهیم زاده  به پایان رسیده بود. اما مسئولان چنایتکار جمهوری اسلامی برای این کارگر زندانی اتهامات واهی نسبت دادند .دادگاه برای این اتهامات جدید در تاریخ دهم مرداد ماه سال 1394 دادگاه تجدید نظر استان تهران، بهنام ابراهیم زاده را به ۷ سال و ۱۰ ماه و ۱۵ روز حبس تعزیری و چهارصدوپنجاه هزار تومان جریمه محکوم کرد. اتهام او “اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی” و فعالیت تبلیغی علیه نظام درج شده است. 
گفتنی است او از او از دیسک کمر و آرتروز گردن رنج می‌برد و پس از چند اعتصاب غذای پی در پی، دچار مشکلات شدید معده شده است.
این فعال کارگری در ماه گذشته به دلیل دیسک کمر و دردهای شدید در ناحیه ستون فقرات و گردن به بیمارستان امام خمینی اعزام شد و بعد از چندین ساعت معطلی ساعت دو شب به زندان بازگردانده شد. وی به منظور پیگیری روند درمان و برای دریافت داروهایی که پزشک متخصص در دو نسخه برای وی تجویز کرده بود به بهداری زندان مراجعه کرد اما با  گذشت دو هفته پزشک بهداری به وی ابراز کرده بود که نسخه های وی گم شده است.
لازم به ذکر است که پسرش نیما به سرطان مبتلا است و بارها بهنام تقاضا مرخصی کرده است و مسئولان زندان از دادن مرخصی به بهنام ممانعت کرده اند.
صدای این زندانی سیاسی باشم در 20 ژوئن برابر با 30 خرداد 
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران

https://www.facebook.com/Twenty.June/ صفحه 20 یونی 





نظرات