پنج سال از زندگی خانواده‌ام در راه شهرستان به تهران، دادگاه،
بیمارستان و زندان گذشته است، پسرم یک کلیه‌اش را در زندان از دست داد و
هرچه قبل‌تر گفته بودیم کسی توجه نکرد، الان هم می‌گوییم سلامتی و جان
پسرم در زندان در خطر است، باز کسی توجه نمی‌کند.»
او با تأکید چندباره بر اینکه تنها خواسته‌اش آزادی و سلامت حسین است.
حسین رونقی ملکی که با مرخصی درمانی و در بیرون زندان در حال طی روند درمان بود، پس از انتقال به بند هفت زندان اوین تا کنون از درمان و داروی مناسب بی بهره بوده و از اعزام او به بیمارستان نیز خودداری شده است. حسین رونقی پس از احضاریه‌ی دادستانی مبنی بر توقیف وثیقه، سی ام دی ماه با معرفی خود به دادستانی تهران راهی زندان اوین شد.
پدر این زندانی می گوید که او از بدو ورود به زندان نه تنها از رسیدگی پزشکی محروم بوده بلکه حتی تخت ندارد و در کف اتاق و در شرایط غیربهداشتی و فاقد امکانات اولیه زندگی می کند و می خوابد. به گفته آقای رونقی، حسین برای اول بهمن ماه از بیمارستان وقت ملاقات داشت که با زندانی شدن و عدم اعزام از زندان انجام نشده است. مشکلات کلیه، ریه و گوارشی بیماری هایی است که آقای ملکی به عنوان بخشی از مشکلات پسرش عنوان می کند، او می گوید که بیش از صد برگه مدارک پزشکی را به دادستانی تحویل داده و آنها از وضعیتش مطلع هستند و کمیسیون پزشکی قانونی هم قبلا گواهی عدم توانایی تحمل کیفر را صادر کرده است.
پدر حسین رونقی در بخش دیگری از صحبت هایش اظهار تعجب می کند که چرا با وجود تایید پزشکان زندان و در حالی که او بدون هیچ فعالیت سیاسی تحت درمان بود مجددا پسرش را به زندان بازگرداندند.
احمد رونقی ملکی درباره وضعیتش در پنج سال گذشته می گوید: « شما توجه کنید که شهر ما ملکان در آذربایجان شرقی پزشک متخصص که ندارد، ترمینال حتی ندارد و ما باید کنار جاده بایستیم و برویم تهران، برای دادگاه، برای ملاقات، برای بیمارستان، این زندگی ما بوده در پنج سالی که گذشته.»
آقای رونقی بارها در طول گفت‌وگو با گزارشگر هرانا تاکید می کند که تنها خواسته خانواده اش آزادی حسین است و دیگر نمی داند چه بکند و به کجا پناه ببرد. حسین رونقی چهارشنبه ۲۷ خرداد ماه، با عود بیماری و نظر پزشکان، به قید وثیقه و برای ادامه درمان، از بند هفت زندان اوین به مرخصی درمانی اعزام شده بود. او که پیشتر به دلیل مشکلات حاد کلیوى و خطر از دست دادن کلیه از بند ٣۵٠ اوین آزاد شده بود، در اسفندماه سال گذشته به دلایلى نامشخص مجددا احضار و راهى زندان اوین شد.
حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس، درتاریخ بیست و دوم آذر ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد. شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب پس از گذشت ۱۰ ماه از بازداشت در بند دو-الف اوین، در تاریخ سیزدهم مهر ماه ۱۳۸۹ او را به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. اتهامات او در دادگاه «عضویت در شبکه ایران پروکسی، توهین به رهبری و توهین به رئیس جمهوری» عنوان شد. این حکم در شعبه‌ی ۵۴ دادگاه تجدید نظر تأیید شد و حسین رونقی پس از آن به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد. این زندانی هم اینک بر خلاف اصل تفکیک جرائم، بدون رسیدگی پزشکی و در شرایط نامناسب در بند هفت زندان اوین محبوس است
حسین رونقی ملکی که با مرخصی درمانی و در بیرون زندان در حال طی روند درمان بود، پس از انتقال به بند هفت زندان اوین تا کنون از درمان و داروی مناسب بی بهره بوده و از اعزام او به بیمارستان نیز خودداری شده است. حسین رونقی پس از احضاریه‌ی دادستانی مبنی بر توقیف وثیقه، سی ام دی ماه با معرفی خود به دادستانی تهران راهی زندان اوین شد.
پدر این زندانی می گوید که او از بدو ورود به زندان نه تنها از رسیدگی پزشکی محروم بوده بلکه حتی تخت ندارد و در کف اتاق و در شرایط غیربهداشتی و فاقد امکانات اولیه زندگی می کند و می خوابد. به گفته آقای رونقی، حسین برای اول بهمن ماه از بیمارستان وقت ملاقات داشت که با زندانی شدن و عدم اعزام از زندان انجام نشده است. مشکلات کلیه، ریه و گوارشی بیماری هایی است که آقای ملکی به عنوان بخشی از مشکلات پسرش عنوان می کند، او می گوید که بیش از صد برگه مدارک پزشکی را به دادستانی تحویل داده و آنها از وضعیتش مطلع هستند و کمیسیون پزشکی قانونی هم قبلا گواهی عدم توانایی تحمل کیفر را صادر کرده است.
پدر حسین رونقی در بخش دیگری از صحبت هایش اظهار تعجب می کند که چرا با وجود تایید پزشکان زندان و در حالی که او بدون هیچ فعالیت سیاسی تحت درمان بود مجددا پسرش را به زندان بازگرداندند.
احمد رونقی ملکی درباره وضعیتش در پنج سال گذشته می گوید: « شما توجه کنید که شهر ما ملکان در آذربایجان شرقی پزشک متخصص که ندارد، ترمینال حتی ندارد و ما باید کنار جاده بایستیم و برویم تهران، برای دادگاه، برای ملاقات، برای بیمارستان، این زندگی ما بوده در پنج سالی که گذشته.»
آقای رونقی بارها در طول گفت‌وگو با گزارشگر هرانا تاکید می کند که تنها خواسته خانواده اش آزادی حسین است و دیگر نمی داند چه بکند و به کجا پناه ببرد. حسین رونقی چهارشنبه ۲۷ خرداد ماه، با عود بیماری و نظر پزشکان، به قید وثیقه و برای ادامه درمان، از بند هفت زندان اوین به مرخصی درمانی اعزام شده بود. او که پیشتر به دلیل مشکلات حاد کلیوى و خطر از دست دادن کلیه از بند ٣۵٠ اوین آزاد شده بود، در اسفندماه سال گذشته به دلایلى نامشخص مجددا احضار و راهى زندان اوین شد.
حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس، درتاریخ بیست و دوم آذر ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد. شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب پس از گذشت ۱۰ ماه از بازداشت در بند دو-الف اوین، در تاریخ سیزدهم مهر ماه ۱۳۸۹ او را به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. اتهامات او در دادگاه «عضویت در شبکه ایران پروکسی، توهین به رهبری و توهین به رئیس جمهوری» عنوان شد. این حکم در شعبه‌ی ۵۴ دادگاه تجدید نظر تأیید شد و حسین رونقی پس از آن به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد. این زندانی هم اینک بر خلاف اصل تفکیک جرائم، بدون رسیدگی پزشکی و در شرایط نامناسب در بند هفت زندان اوین محبوس است
نظرات
ارسال یک نظر