نرگس محمدی در سال ۱۳۵۱ در زنجان زاده شد و پس از پایان دبیرستان، در رشته فیزیک کاربردی دانشگاه امام خمینی قزوین ادامه تحصیل داد. او یکی از مؤسسان «تشکل دانشجویی روشنگران» در این دانشگاه بود و در دوران فعالیت دانشجویی‌اش، دو بار هنگام برگزاری نشست‌های دانشجویی بازداشت شد. علاوه بر آن، او در دوران دانشجویی سازمان دهنده و همکار برای صعود به بلندترین قله‌های ایران بود ولی به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش از ورود او به گروه‌های کوهنوردی ممانعت به عمل آمد. محمدی از سال ۱۳۷۵ روزنامه‌نگاری را در نشریه پیام هاجر آغاز کرد و در نشریات دیگر نیز مقاله‌هایی دربارهٔ مسایل زنان، مسایل دانشجویان و حقوق بشر چاپ کرد. او در سال ۱۳۷۸ با تقی رحمانی نویسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و زندانی سیاسی ازدواج کرد و دو فرزند دارد. نرگس محمدی سپس به عضویت کانون مدافعان حقوق بشر درآمد و اکنون نایب رئیس این کانون و رئیس کمیته زنان آن می‌باشد. ریاست این کانون برعهده شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح است. پس از تأسیس شورای ملی صلح در ایران که در سال ۱۳۸۷ توسط ۸۳ شخصیت اجتماعی-سیاسی-فرهنگی با محور صلح و حقوق بشر تشکیل شد، در سال ۲۰۰۸ در انتخابات داخلی این شورا به عنوان رئیس هیئت اجرایی آن برگزیده شد. او معتقد است «جامعه ایران با قطعیت خواهان حقوق دموکراتیک خویش است. دانشجویان، کارگران، معلمان، زنان و جوانان مطالبات مشخصی دارند و حکومت ناگزیر است به آنها پاسخ دهد؛ پاسخی قانع‌کننده و رضایت‌بخش. این مطالبات تنها مسئله و مشکل بخش الیت جامعه نیست، بلکه خواست تمام ملت ایران است».
زندان پس ازانتخابات ریاست جمهوری دهم
محمدی به دلیل فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر، آبان ماه سال ۱۳۸۸ از محل کار خود (شرکت بازرسی مهندسی ایران) اخراج شد و در اردیبهشت سال ۱۳۸۸ به اتهام عضویت در کانون به شعبه ۴ دادگاه انقلاب اسلامی احضار و پس از چند جلسه دفاع برای وی قرار ۵۰ میلیون تومان صادر شد. اما تنها چند روز بعد، توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت شد و در تیرماه سال ۱۳۹۰ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه شد.
محمدی به استناد ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی ایران (اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به استناد ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی (عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی (در خصوص فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و در مجموع به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد.[۵] این رأی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر به ۶ سال حبس کاهش یافت. این حکم از اردیبهشت ۱۳۹۱ به اجرا درآمده است.
محمدی که در دوران بازجویی به بیماری اعصاب و روان و فلج عضلانی مبتلا شده بود، در زندان نیز دچار تشدید بیماری‌اش شد و در تیر ۱۳۹۱ به بیمارستان منتقل شد و مدتی بعد، بر اسا س رای پزشکان، حکم عدم تحمل کیفر برای وی صادر شد و وی آزاد شد.
دیدار با کاترین اشتون
کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ضمن سفری که به ایران داشت با «فعالان زن» دیدار کرد و آنطور که لیز دوست خبرنگار بی‌بی‌سی در صفحه توئیتر خود نوشته نرگس محمدی یکی از ۷ زنی بود که اشتون با آنها دیدار داشته است.[۷]
دستگیری مجدد
نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر پانزدهم اردیبهشت ماه سال ۹۳ و اینبار توسط سازمان اطلاعات جمهوری اسلامی با اتهاماتی چون همکاری با داعش،تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی و تشکیل و عضویت در گروه غیرقانونی، مجدداً بازداشت شد. در تابستان سال ۹۴ اتهام همکاری با داعش را نیز به پروندهٔ وی افزودند. برادر وی اظهار داشته احتمالاً این اتهام به موجب مخالفت نرگس برابر اعدام چند سنی‌مذهب و درخواست رعایت انصاف و عدالت در دادرسی آنها از سوی مقام‌های قضایی می‌باشد. یکی از اصلی ترین اتهامات وی را فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر و راه‌اندازی کمپین "لگام" (لغو گام‌به‌گام اعدام) میدانند.همچنین به سبب دستور دادستان تهران مبنی بر قطع تمامی تماسهای بند زنان اوین آنهم بطور مطلق، محمدی دیگر حتی توان تماس با فرزندان خود از زندان را پیدا نکرد. حتی به رغم این که یکی از فرزندان او بیمار است باز هم به سادگی توان تماس با آنان را نداشت.وی در نامه‌ای به دادستان تهران ضمن شماتت او به خاطر این اقدام از او خواست تاً به حرمت بشر، زن و مادر در تصمیم خود تجدیدنظر کند. محمدی در پایان‌نامه اش خطاب به دادستان چنین نوشت"تک تک ما زن و مادریم و کودکان ما هم چون فرزندان شما و میلیون‌ها کودک این سرزمین هستند که نیازمند مهر و عاطفه مادری اند".
جایزه‌ها
۲۰۰۹ (میلادی) - جایزه بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر: مهمترین علت اهدای این جایزه را فعالیت‌های حقوق بشری وی در ایران از دوران دانشجویی‌اش ذکر کره‌اند و به سایر فعالیت‌های مدنی نیز اشاراتی شده‌است. بنیاد الکساندر لانگر (تأسیس ۱۹۹۹ در ایتالیا) سازمانی غیردولتی در زمینه مسائل اجتماعی و صلح است که به نام الکساندر لانگر (Alexander Langer) فعال سیاسی و صلح، روزنامه‌نگار و آموزگار ایتالیایی نامگذاری شده‌است.
۲۰۱۱ (میلادی) - نرگس محمدی برنده جایزه «دولت و بنیاد تاریخ زنده سوئد» شد. این جایزه هر سال به نام یکی از فعالان تاریخی و دموکراسی خواهی سوئد به کسانی اعطا می‌شود که در نقاط مختلف جهان در حوزه حقوق بشر فعالیت می‌کنند.
گردهمایی پشتیبانی در برابر کاخ صلح لاهه
در اوت 2015 یک گردهمایی اعتراضی در برابر کاخ صلح لاهه در پشتیبانی از نرگس محمدی و دیگر مادران زندانی در ایران برگزار شد. شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و تقی رحمانی، فعال سیاسی و همسر نرگس محمدی از جمله سخنرانان این برنامه بودند. تقی رحمانی در سخنرانی خود گفت: “فعالانی مانند نرگس محمدی برای بهتر شدن وضع حقوق بشر در ایران و صلح تلاش کرده‌اند. حق این فعالان زندان نیست. مستبدان در ایران تلاش می‌کنند این افراد را با زندانی کردن خسته کنند.
بیایید روز چهاردهم فوریه دست در دست هم در حمایت از این عاشقان آزادی
با این حرکت سمبولیک نگذاریم قلبشان از تپش باز ایستد
نظرات
ارسال یک نظر