دادگاه کیفری پسر جوانی را که به اتهام قتلی که در یازده سال پیش انجام شده بود به قصاص محکوم کرد.
۲۹ شهریور سال ۸۳ ماموران پلیس در جریان ناپدید شدن پسر جوانی که با خودروی پیکان مسافرکشی می کرد، قرار گرفتند و بلافاصله موضوع را در دستور کار خود قرار دادند و به تحقیق در این رابطه پرداختند.
چند روز بعد از آغاز تجسس ها جسد پسر جوانی در جاجرود پیدا شد اما ماموران نتوانستند هویت او را پیدا کنند.
بنابراین جسد به عنوان مجهول الهویه دفن شد.
از طرف دیگر ماموران پلیس متوجه شدند که راننده پیکان ناپدید شده آخرین بار سه پسر جوان را به عنوان مسافر سوار خودرواش کرده است.
بنابراین یکی از این سه پسر به نام علی شناسایی و دستگیر شد.
با اعتراف او و درحالیکه مشخص شد جسد مجهول الهویه در جاجرود متعلق به این مقتول بوده است، سجاد نیز شناسایی و دستگیر شد ولی بهزاد (که بنا بر اعتراف علی متهم به قتل بود) فراری شده و هیچ وقت شناسایی و دستگیر نشد.
بنابراین زمانیکه سجاد نیز اعترافات علی را تایید کرد، پرونده پس از گذشت ۱۰ سال برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و قرار شد که قاتل به صورت غیابی محاکمه شود.
بنابراین جلسه محاکمه متهمان در این شعبه برگزار شد و اولیای دم درخواست قصاص کردند.
اما علی اظهارات جدیدی را مطرح کرد و به هیات قضایی گفت: ۱۰ سال است که عذاب وجدان دارم و نمی توانم زندگی خوبی داشته باشم.
من دست به این جنایت زدم و به خاطر فراری بودن بهزاد جنایت را به گردن او انداختم. ولی نتوانستم خودم را راضی نگه دارم و تصمیم به اعتراف گرفتم.
با این اعترافات همدستش نیز حرف های دوستش را تایید کرد.
بنابراین پرونده بار دیگر به دادسرا فرستاده شد تا کیفرخواست تازه‌ای صادر شود، به این ترتیب تحقیقات مقدماتی بار دیگر شروع شد و متهم اصلی ۱۰سال بعد از وقوع قتل به بازسازی صحنه جنایت پرداخت.
اینبار درحالیکه کیفرخواست تغییر کرده بود، بامداد دیروز علی به عنوان قاتل اصلی و همدستش در مقابل هیات قضایی شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفتند.
در این جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند و این دو متهم نیز بار دیگر اتهامات خود را پذیرفتند.
در پایان هیات قضایی وارد شور شدند و در نهایت پس از گذشت ۱۱ سال از جنایت، حکم این پرونده صادر شد. قضات دادگاه متهم اصلی را به قصاص و زندان محکوم کردند.
سجاد نیز به اتهام سرقت و آدم ربایی به زندان محکوم شد. بهزاد نیز به صورت غیابی به زندان محکوم شد.
۲۹ شهریور سال ۸۳ ماموران پلیس در جریان ناپدید شدن پسر جوانی که با خودروی پیکان مسافرکشی می کرد، قرار گرفتند و بلافاصله موضوع را در دستور کار خود قرار دادند و به تحقیق در این رابطه پرداختند.
چند روز بعد از آغاز تجسس ها جسد پسر جوانی در جاجرود پیدا شد اما ماموران نتوانستند هویت او را پیدا کنند.
بنابراین جسد به عنوان مجهول الهویه دفن شد.
از طرف دیگر ماموران پلیس متوجه شدند که راننده پیکان ناپدید شده آخرین بار سه پسر جوان را به عنوان مسافر سوار خودرواش کرده است.
بنابراین یکی از این سه پسر به نام علی شناسایی و دستگیر شد.
با اعتراف او و درحالیکه مشخص شد جسد مجهول الهویه در جاجرود متعلق به این مقتول بوده است، سجاد نیز شناسایی و دستگیر شد ولی بهزاد (که بنا بر اعتراف علی متهم به قتل بود) فراری شده و هیچ وقت شناسایی و دستگیر نشد.
بنابراین زمانیکه سجاد نیز اعترافات علی را تایید کرد، پرونده پس از گذشت ۱۰ سال برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و قرار شد که قاتل به صورت غیابی محاکمه شود.
بنابراین جلسه محاکمه متهمان در این شعبه برگزار شد و اولیای دم درخواست قصاص کردند.
اما علی اظهارات جدیدی را مطرح کرد و به هیات قضایی گفت: ۱۰ سال است که عذاب وجدان دارم و نمی توانم زندگی خوبی داشته باشم.
من دست به این جنایت زدم و به خاطر فراری بودن بهزاد جنایت را به گردن او انداختم. ولی نتوانستم خودم را راضی نگه دارم و تصمیم به اعتراف گرفتم.
با این اعترافات همدستش نیز حرف های دوستش را تایید کرد.
بنابراین پرونده بار دیگر به دادسرا فرستاده شد تا کیفرخواست تازه‌ای صادر شود، به این ترتیب تحقیقات مقدماتی بار دیگر شروع شد و متهم اصلی ۱۰سال بعد از وقوع قتل به بازسازی صحنه جنایت پرداخت.
اینبار درحالیکه کیفرخواست تغییر کرده بود، بامداد دیروز علی به عنوان قاتل اصلی و همدستش در مقابل هیات قضایی شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفتند.
در این جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند و این دو متهم نیز بار دیگر اتهامات خود را پذیرفتند.
در پایان هیات قضایی وارد شور شدند و در نهایت پس از گذشت ۱۱ سال از جنایت، حکم این پرونده صادر شد. قضات دادگاه متهم اصلی را به قصاص و زندان محکوم کردند.
سجاد نیز به اتهام سرقت و آدم ربایی به زندان محکوم شد. بهزاد نیز به صورت غیابی به زندان محکوم شد.
نظرات
ارسال یک نظر