آخرین تلاش خانواده غلامحسین خالدی محیط‌بان محکوم به اعدام منطقه حفاظت
شده دنا، برای تامین مبلغ دیه یک میلیاردی، تصمیم به فروش “کلیه” خود
گرفتند.
غلامحسین خالدی می‌گوید: “اکنون نزدیک ۶سال است که در زندان به سر می‌برم و با اینکه بارها از سوی دیوان عالی کشور حکم اعدام بنده نقض شده است، با این حال دادگاه همچنان بر حکم اعدام پافشاری می‌کند”.
او که حالا در آستانه ۴۰ سالگی است، شش سال پیش به اتهام قتل یک شکارچی در منطقه دنا به اعدام محکوم شد.
خالدی بعد از “اسعد تقی‌زاده”، دومین محیط‌بان منطقه “حفاظت شده دنا” است که به انتظار مرگ نشسته است.
آنطور که رسانه‌ها گزارش داده‌اند، “۵۰۰ متر مانده به قله قدویس در چهار هزار و ۴۰۰ متری دنا، چهار شکارچی با لاشه کل در سرازیری افتاده بودند. با شنیدن صدای گلوله برنو، محیط‌بانان به دنبال شکارچیان در جست‌وجو بودند. در سراشیبی یک تپه، شکارچی‌ها بعد از ایست ماموران به سمت آنها حمله می‌کنند”.
درگیری آغاز می‌شود و تیر هوایی شلیک می‌شود. “غلامحسین خالدی” با دو شکارچی که به روی او چاقو کشیده بودند درگیر می‌شود، دو شکارچی دیگر با تفنگ برنو این حادثه را نظاره می‌کنند، او به همراه همکارانش با شکارچیان گلاویز شده و در‌گیرو‌دار این جدال، ۱۲ گلوله از پنج اسلحه کلاشینکف شلیک می‌شود و ناگهان “محمد پایه‌گذار” با چاقویی از غلاف درآمده در دستش، نقش بر زمین می‌شود.
خالدی بعد از اولین بازجویی که از او صورت گرفته، به زندان رفته و تا امروز در زندان است.
به قول خودش، قلب همسرش بیمار است و در این شرایط وی هنوز در زندان است. وی در دادگاه بدوی به جرم قتل به اعدام محکوم شد.
پس از کش و قوس‌های فراوان دیوان عالی کشور با فشار سازمان محیط زیست در اسفند سال گذشته بار دیگر (برای سومین بار) حکم دادگاه را رد کرد.
خالدی اعلام کرد: “اکنون نزدیک ۶سال است که در زندان به سر می‌برم و با اینکه بارها از سوی دیوان عالی کشور حکم اعدام بنده نقض شده است، با این حال دادگاه همچنان بر حکم اعدام پافشاری می‌کند”.
این محیط بان با اشاره به روند پرونده خود گفت: “پس از پیگیری‌های پی در پی در نهایت رای دادگاه به (صلح و سازش و بخشش متهم در صورت جلب رضایت خانواده مقتول) تغییر یافت، خانواده مقتول نیز برای اعلام رضایت یک میلیارد تومان طلب کرده است.
این در شرایطی است که خانواده بنده از نظر مالی در تنگای شدیدی قرار دارند”.
وی در ادامه افزود: “با توجه به اینکه خانواده بنده توان مالی کافی برای پرداخت این دیه را ندارد، اخیرا متوجه شدم که دخترم، همسر و برادرم قصد دارند برای تامین بخشی از این دیه کلیه‌های خود را بفروشند. در این شرایط سخت بنده نیازمند یاری مسئولین و مدیران سازمان حفاظت محیط زیست هستم”.
خالدی در پایان درباره شرایط معیشتی خانواده خویش گفت: “در حال حاضر خانواده بنده از تامین معاش خود نیز ناتوان است و برخی اقلام اساسی روزمره آنان از طریق کمک‌های مردم منطقه تامین می‌شود”.
غلامحسین خالدی می‌گوید: “اکنون نزدیک ۶سال است که در زندان به سر می‌برم و با اینکه بارها از سوی دیوان عالی کشور حکم اعدام بنده نقض شده است، با این حال دادگاه همچنان بر حکم اعدام پافشاری می‌کند”.
او که حالا در آستانه ۴۰ سالگی است، شش سال پیش به اتهام قتل یک شکارچی در منطقه دنا به اعدام محکوم شد.
خالدی بعد از “اسعد تقی‌زاده”، دومین محیط‌بان منطقه “حفاظت شده دنا” است که به انتظار مرگ نشسته است.
آنطور که رسانه‌ها گزارش داده‌اند، “۵۰۰ متر مانده به قله قدویس در چهار هزار و ۴۰۰ متری دنا، چهار شکارچی با لاشه کل در سرازیری افتاده بودند. با شنیدن صدای گلوله برنو، محیط‌بانان به دنبال شکارچیان در جست‌وجو بودند. در سراشیبی یک تپه، شکارچی‌ها بعد از ایست ماموران به سمت آنها حمله می‌کنند”.
درگیری آغاز می‌شود و تیر هوایی شلیک می‌شود. “غلامحسین خالدی” با دو شکارچی که به روی او چاقو کشیده بودند درگیر می‌شود، دو شکارچی دیگر با تفنگ برنو این حادثه را نظاره می‌کنند، او به همراه همکارانش با شکارچیان گلاویز شده و در‌گیرو‌دار این جدال، ۱۲ گلوله از پنج اسلحه کلاشینکف شلیک می‌شود و ناگهان “محمد پایه‌گذار” با چاقویی از غلاف درآمده در دستش، نقش بر زمین می‌شود.
خالدی بعد از اولین بازجویی که از او صورت گرفته، به زندان رفته و تا امروز در زندان است.
به قول خودش، قلب همسرش بیمار است و در این شرایط وی هنوز در زندان است. وی در دادگاه بدوی به جرم قتل به اعدام محکوم شد.
پس از کش و قوس‌های فراوان دیوان عالی کشور با فشار سازمان محیط زیست در اسفند سال گذشته بار دیگر (برای سومین بار) حکم دادگاه را رد کرد.
خالدی اعلام کرد: “اکنون نزدیک ۶سال است که در زندان به سر می‌برم و با اینکه بارها از سوی دیوان عالی کشور حکم اعدام بنده نقض شده است، با این حال دادگاه همچنان بر حکم اعدام پافشاری می‌کند”.
این محیط بان با اشاره به روند پرونده خود گفت: “پس از پیگیری‌های پی در پی در نهایت رای دادگاه به (صلح و سازش و بخشش متهم در صورت جلب رضایت خانواده مقتول) تغییر یافت، خانواده مقتول نیز برای اعلام رضایت یک میلیارد تومان طلب کرده است.
این در شرایطی است که خانواده بنده از نظر مالی در تنگای شدیدی قرار دارند”.
وی در ادامه افزود: “با توجه به اینکه خانواده بنده توان مالی کافی برای پرداخت این دیه را ندارد، اخیرا متوجه شدم که دخترم، همسر و برادرم قصد دارند برای تامین بخشی از این دیه کلیه‌های خود را بفروشند. در این شرایط سخت بنده نیازمند یاری مسئولین و مدیران سازمان حفاظت محیط زیست هستم”.
خالدی در پایان درباره شرایط معیشتی خانواده خویش گفت: “در حال حاضر خانواده بنده از تامین معاش خود نیز ناتوان است و برخی اقلام اساسی روزمره آنان از طریق کمک‌های مردم منطقه تامین می‌شود”.
نظرات
ارسال یک نظر