بهاره هدایت #زندانی_سیاسی بند زنان #زندان_اوین، بیش از یک ماه است که با پایان یافتن دوران حبسش هنوز در زندان نگهداری می شود.
بنابر گزارش رسیده به #کمیته_مبارزه_برای_آزادی_زندانیان_سیاسی ، این فعال دانشجویی که از نزدیک به ۵ سال و نیم قبل در زندان اوین به سر می برد، دی ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از طی دوره ی بازجویی و انفرادی به ۷ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد.
کمتر از یک سال بعد با تشکیل پرونده ای جدید و ابلاغ شش ماه حبس دیگر، این مدت به ۸ سال افزایش یافت تا حکم این فعال دانشجویی به یکی از سنگین ترین احکام قضایی علیه دانشجویان از ابتداى تاسیس انجمن هاى اسلامى دانشگاه ها تبدیل شود. گفتنی است، بهاره هدایت فعال حقوق زنان و حقوق بشر است که حکم ۱۰ ساله حبس دارد و چندین بهار را تا امروز در زندان اوین گذرانده است. با وجود روحیه بالای بهاره، از نظر جسمی سختی‌های زیادی در زندان برای او پیش آمده است. در آبان ماه ۱۳۸۹ او را به «بند متادون» اوین محل نگهداری معتادان به مواد مخدر و دیگر جرایم منتقل کردند. در زندان مبتلا به سنگ کیسه صفرا شد و نیاز به جراحی داشت اما نیروهای امنیتی از دادن مرخصی درمانی به او تا چندین ماه خودداری کردند. این موضوع موجب شد خانواده‌اش اعلام کنند که او مورد درمان نامناسب در زندان قرار گرفته است. در آذر ماه هدایت و مهدیه گلرو در اعتراض به نداشتن حق ملاقات و انتقال به بند معتادان دست به اعتصاب غذا زدند که به انتقال هدایت به درمانگاه زندان انجامید. هدایت از ملاقات‌های منظم با همسرش و دیگر نزدیکانش برای چند ماه در آن زمان محروم شده بود. در آذر ۱۳۸۹، امین احمدیان گفت که او تنها بیست دقیقه در هفته در یک اتاقک شیشه‌ای اجازه دارد همسرش را ببیند. پس از آنکه تا یک سال و نیم به بهاره مرخصی اعطا نشد، در تیر ماه ۱۳۹۰ برای چهار روز زندان را ترک کرد. مرخصی بعدی او در مرداد ۱۳۹۱، دی ۱۳۹۱ و شهریور ۱۳۹۲ بود که به دلایل درمانی داده شد چرا که زندان در کنار کیسه صفرا باعث بیماری کلیوی هم شده بود. علاوه بر آن، امین احمدیان در مصاحبه‌ای به تاریخ دیماه ۱۳۹۲ گفت: «بهاره مشکل مزمن زنانه دارد که به گفته پزشکان هر روز که بگذرد و درمان نشود، امکان مادر شدنش را از او می‌گیرد. پرونده بهاره هدایت در حال حاضر بین #دادگاه و #دادستانی، بلاتکلیف و بی سرانجام مانده است. دادستانی خبر می دهد که پرونده برای دادگاه رفته و قاضی دادگاه می گوید که پرونده ای دریافت نکرده است.
بنابر گزارش رسیده به #کمیته_مبارزه_برای_آزادی_زندانیان_سیاسی ، این فعال دانشجویی که از نزدیک به ۵ سال و نیم قبل در زندان اوین به سر می برد، دی ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از طی دوره ی بازجویی و انفرادی به ۷ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد.
کمتر از یک سال بعد با تشکیل پرونده ای جدید و ابلاغ شش ماه حبس دیگر، این مدت به ۸ سال افزایش یافت تا حکم این فعال دانشجویی به یکی از سنگین ترین احکام قضایی علیه دانشجویان از ابتداى تاسیس انجمن هاى اسلامى دانشگاه ها تبدیل شود. گفتنی است، بهاره هدایت فعال حقوق زنان و حقوق بشر است که حکم ۱۰ ساله حبس دارد و چندین بهار را تا امروز در زندان اوین گذرانده است. با وجود روحیه بالای بهاره، از نظر جسمی سختی‌های زیادی در زندان برای او پیش آمده است. در آبان ماه ۱۳۸۹ او را به «بند متادون» اوین محل نگهداری معتادان به مواد مخدر و دیگر جرایم منتقل کردند. در زندان مبتلا به سنگ کیسه صفرا شد و نیاز به جراحی داشت اما نیروهای امنیتی از دادن مرخصی درمانی به او تا چندین ماه خودداری کردند. این موضوع موجب شد خانواده‌اش اعلام کنند که او مورد درمان نامناسب در زندان قرار گرفته است. در آذر ماه هدایت و مهدیه گلرو در اعتراض به نداشتن حق ملاقات و انتقال به بند معتادان دست به اعتصاب غذا زدند که به انتقال هدایت به درمانگاه زندان انجامید. هدایت از ملاقات‌های منظم با همسرش و دیگر نزدیکانش برای چند ماه در آن زمان محروم شده بود. در آذر ۱۳۸۹، امین احمدیان گفت که او تنها بیست دقیقه در هفته در یک اتاقک شیشه‌ای اجازه دارد همسرش را ببیند. پس از آنکه تا یک سال و نیم به بهاره مرخصی اعطا نشد، در تیر ماه ۱۳۹۰ برای چهار روز زندان را ترک کرد. مرخصی بعدی او در مرداد ۱۳۹۱، دی ۱۳۹۱ و شهریور ۱۳۹۲ بود که به دلایل درمانی داده شد چرا که زندان در کنار کیسه صفرا باعث بیماری کلیوی هم شده بود. علاوه بر آن، امین احمدیان در مصاحبه‌ای به تاریخ دیماه ۱۳۹۲ گفت: «بهاره مشکل مزمن زنانه دارد که به گفته پزشکان هر روز که بگذرد و درمان نشود، امکان مادر شدنش را از او می‌گیرد. پرونده بهاره هدایت در حال حاضر بین #دادگاه و #دادستانی، بلاتکلیف و بی سرانجام مانده است. دادستانی خبر می دهد که پرونده برای دادگاه رفته و قاضی دادگاه می گوید که پرونده ای دریافت نکرده است.
نظرات
ارسال یک نظر