من سهیل هستم!

جنایت وحشیانه نیروهای اسلامی در پاریس خشم و نفرت مردم جهان را بر انگیخته است. مردم با شعار من چارلی هستم هم این جنایت را محکوم میکنند و هم اعلام میکنند آنچه نویسندگان و کاریکاتوریستهای چارلی ابدو انجام میدادند و بخاطرش جان خود را از دست دادند، یعنی نقد و به طنز کشیدن تابوها و مقدسات مذهبی، مورد حمایت و پذیرش آنهاست. مردم ایران شاید بیش از هر کشوری در این احساس خشم و انزجار از نیروهای اسلامی و حمایت از نقد مذهب و تمسخر مقدسات و تابوهای اسلامی سهیم هستند. جنایت پاریس سه دهه است که مستمرا در ایران اتفاق می افتد. ستار بهشتی ها و مختاری ها و پوینده ها به خون کشیده میشوند و قاتلین هم نه چند تروریست مخفی و متواری، بلکه خود حکومت است. در ایران سرکوب و بازداشت و شکنجه و کشتار نه تنها ژورنالیستها بلکه همه آزاد اندیشان و مخالفان قوانین و تابوها و مقدسات اسلامی یک سیاست رسمی و علنی و مستمر تروریستهای حاکم بر ایران است. امروز سهیل عربی به “جرم” توهین به اسلام در زندان و زیر تیغ حکم اعدام به سر میبرد. باید در جنبش جهانی ای که آغاز شده است شعار “من سهیل هستم” را نیز به خیابانها برد و جمهوری اسلامی را بعنوان قاتل زنجیره ای ژونالیستهای آزادیخواه و ضد ارتجاع مذهبی در دادگاه افکار عمومی جهانی به محاکمه کشید. حمید تقوائی