مزامیر باب ۵۶
۱ ای خدا بر من رحم فرما، زیرا كه انسان‌مرا به شدت تعاقب می‌كند. تمامی روز جنگ كرده، مرا اذیت می‌نماید. ۲ خصمانم تمامی روز مرا به شدت تعاقب می‌كنند. زیرا كه بسیاری با تكبر با من می‌جنگند. ۳ هنگامی كه ترسان شوم، من بر تو توكّل خواهم داشت. ۴ در خدا كلام او را خواهم ستود. بر خدا توكّل كرده، نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند كرد؟ ۵ هر روزه سخنان مرا منحرف می‌سازند. همه فكرهای ایشان دربارة من ...برشرارت است. ۶ ایشان جمع شده، كمین می‌سازند. بر قدمهای من چشم دارند زیرا قصد جان من دارند. ۷ آیا ایشان به سبب شرارت خود نجات خواهند یافت؟ ای خدا امّت‌ها را در غضب خویش بینداز. ۸ تو آوارگیهای مرا تقریر كرده‌ای. اشكهایم را در مشك خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟ ۹ آنگاه در روزی كه تو را بخوانم دشمنانم روخواهند گردانید. این را می‌دانم زیرا خدا با من است. ۱۰ در خدا كلام او را خواهم ستود. در خداوند كلام او را خواهم ستود. ۱۱ بر خدا توكّل دارم پس نخواهم ترسید. آدمیان به من چه می‌توانند كرد؟ ۱۲ ای خدا نذرهای تو بر من‌است. قربانی‌های حمد را نزد تو خواهم گذرانید. ۱۳ زیرا كه جانم را از موت رهانیده‌ای. آیا پایهایم را نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نور زندگان به حضور خدا سالك باشم؟
نظرات
ارسال یک نظر