پنج شنبه, 15 خرداد 1393 16:35
فاتح بهرامی:
سخنرانی مملو از ریاكاری و عوامفریبی خامنه ای در مراسم سالگرد مرگ خمینی علیرغم نیت و تلاش او، به حل معضلات رژیم اسلامی كمكی نمیكند. آسمان و ریسمان درباره خمینی و مكتبش بهم بافت تا توجه اوباشان حاكم را به "دو چالش مهم بیرونی و درونی" بر سر راه جمهوری اسلامی جلب كند. اما حرفهای خامنه ای نتنها معضل را جواب نمیدهد بلكه عمق استیصال و بن بست رژیم علیرغم عوامفریبی وی در حرفهایش را بیان میكند.
در این فضای افسوس برای "دوره طلائی" خمینی باید پرسید كه فوج جانیان و تجاوزكنندگان به حقوق مردم كه همگی در "مكتب امام راحل" پرورش یافته اند چرا سایه همدیگر را با تیر میزنند؟ جنگ و دعوای جناحهای رژیم اسلامی از افشای دزدی و اختلاس و رانت خواریهای همدیگر فراتر رفته و به مسائل دینی هم كشیده شده است. آیا جناحهای حكومت كه تابلوهای "ایست ورود ممنوع" به جهنم یا بهشت را در مقابل هم بدست گرفته اند از "مكتب خمینی" دور شده اند؟ خیر. همه اینها نه فقط از شاگردان و سینه چاكان خمینی هستند بلكه ناراحتی خود از وضع موجود را با افسوس درباره "دوره امام راحل" ابراز میدارند. واقعیت اینست كه اختلافات و جنگ جناحها بخاطر دوری از مكتب و مرام و سیاست خمینی نیست بلكه توافقات این جناحها مبنای ارادت و نزدیكی به امامشان است و این توافقات چیزی نیست جز اشتراك در ضدیت با هر آنچه كه نشان از انسانیت دارد و خمینی پرچم حاكمیت این نظام ضدانسانی را برافراشت.
اما مبنای اختلافات و دعواهای جناحها، علاوه بر تصادم منافع زمینی این پادوهای بهشت و جهنم، اختلاف بر سر نحوه برخورد به دشمن مشتركشان یعنی مردم سرنگونی طلب است كه معضل اساسی كل رژیم اسلامی و دلیل اصلی دغدغه خامنه ای نیز میباشد. خامنه ای با یك تلاش بی ثمر در اشاره به معضلات حكومت ناچار میشود كه درباره "چالش درونی" نصیحت كند. اما مشكل اینجاست كه برخلاف آنچه او "از دست دادن انسجام ملت" مینامد، "انسجام ملت" برای سرنگونی جمهوری اسلامی هر روز بیشتر و جدیتر میشود.
تمام جناحها و سران این حكومت كه در ٣٥ سال گذشته در حاكمیت بوده اند، همگی در سرپا نگهداشتن این نظام سركوب و چپاول و جنایت دست داشته اند و برای اعمال این توحش سازمانیافته زیر بغل همدیگر را گرفته اند و این مبنای توافق آنها و ارادتشان به خمینی است. مشكل روزافزون اینها اما اینست كه مردم نقش سركوب و ارعاب را خنثی كرده اند. آبروئی برای این حكومت حتی در میان طرفداران دیروزش باقی نمانده است، خامنه ای همانطور كه خود میگوید در منگنه "دو چالش" گیر كرده است اما روشن است كه این رژیم از "چالش درونی" یعنی عزم مردم برای سرنگونی جان سالم در نمیبرد
سخنرانی مملو از ریاكاری و عوامفریبی خامنه ای در مراسم سالگرد مرگ خمینی علیرغم نیت و تلاش او، به حل معضلات رژیم اسلامی كمكی نمیكند. آسمان و ریسمان درباره خمینی و مكتبش بهم بافت تا توجه اوباشان حاكم را به "دو چالش مهم بیرونی و درونی" بر سر راه جمهوری اسلامی جلب كند. اما حرفهای خامنه ای نتنها معضل را جواب نمیدهد بلكه عمق استیصال و بن بست رژیم علیرغم عوامفریبی وی در حرفهایش را بیان میكند.
در این فضای افسوس برای "دوره طلائی" خمینی باید پرسید كه فوج جانیان و تجاوزكنندگان به حقوق مردم كه همگی در "مكتب امام راحل" پرورش یافته اند چرا سایه همدیگر را با تیر میزنند؟ جنگ و دعوای جناحهای رژیم اسلامی از افشای دزدی و اختلاس و رانت خواریهای همدیگر فراتر رفته و به مسائل دینی هم كشیده شده است. آیا جناحهای حكومت كه تابلوهای "ایست ورود ممنوع" به جهنم یا بهشت را در مقابل هم بدست گرفته اند از "مكتب خمینی" دور شده اند؟ خیر. همه اینها نه فقط از شاگردان و سینه چاكان خمینی هستند بلكه ناراحتی خود از وضع موجود را با افسوس درباره "دوره امام راحل" ابراز میدارند. واقعیت اینست كه اختلافات و جنگ جناحها بخاطر دوری از مكتب و مرام و سیاست خمینی نیست بلكه توافقات این جناحها مبنای ارادت و نزدیكی به امامشان است و این توافقات چیزی نیست جز اشتراك در ضدیت با هر آنچه كه نشان از انسانیت دارد و خمینی پرچم حاكمیت این نظام ضدانسانی را برافراشت.
اما مبنای اختلافات و دعواهای جناحها، علاوه بر تصادم منافع زمینی این پادوهای بهشت و جهنم، اختلاف بر سر نحوه برخورد به دشمن مشتركشان یعنی مردم سرنگونی طلب است كه معضل اساسی كل رژیم اسلامی و دلیل اصلی دغدغه خامنه ای نیز میباشد. خامنه ای با یك تلاش بی ثمر در اشاره به معضلات حكومت ناچار میشود كه درباره "چالش درونی" نصیحت كند. اما مشكل اینجاست كه برخلاف آنچه او "از دست دادن انسجام ملت" مینامد، "انسجام ملت" برای سرنگونی جمهوری اسلامی هر روز بیشتر و جدیتر میشود.
تمام جناحها و سران این حكومت كه در ٣٥ سال گذشته در حاكمیت بوده اند، همگی در سرپا نگهداشتن این نظام سركوب و چپاول و جنایت دست داشته اند و برای اعمال این توحش سازمانیافته زیر بغل همدیگر را گرفته اند و این مبنای توافق آنها و ارادتشان به خمینی است. مشكل روزافزون اینها اما اینست كه مردم نقش سركوب و ارعاب را خنثی كرده اند. آبروئی برای این حكومت حتی در میان طرفداران دیروزش باقی نمانده است، خامنه ای همانطور كه خود میگوید در منگنه "دو چالش" گیر كرده است اما روشن است كه این رژیم از "چالش درونی" یعنی عزم مردم برای سرنگونی جان سالم در نمیبرد
نظرات
ارسال یک نظر