مزامیر باب ۱۲۱
اعانت الهی
۱ چشمان خود را به سوی كوهها برمی‌افرازم، كه از آنجا اعانت من می‌آید. ۲ اعانت من از جانب خداوند است، كه آسمان و زمین را آفرید. ۳ او نخواهد گذاشت كه پای تو لغزش خورد. او كه حافظ توست نخواهد خوابید. ۴ اینك او كه حافظ اسرائیل است، نمی‌خوابد و به خواب نمی‌رود. ۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به دست راستت سایه تو است. ۶ آفتاب در روز به تو اذّیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. ۷ خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظ خواهد كرد. ۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الا´ن و تا ابدالا´باد.
اعانت الهی
۱ چشمان خود را به سوی كوهها برمی‌افرازم، كه از آنجا اعانت من می‌آید. ۲ اعانت من از جانب خداوند است، كه آسمان و زمین را آفرید. ۳ او نخواهد گذاشت كه پای تو لغزش خورد. او كه حافظ توست نخواهد خوابید. ۴ اینك او كه حافظ اسرائیل است، نمی‌خوابد و به خواب نمی‌رود. ۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به دست راستت سایه تو است. ۶ آفتاب در روز به تو اذّیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. ۷ خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظ خواهد كرد. ۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الا´ن و تا ابدالا´باد.
نظرات
ارسال یک نظر