آملى لاریجانى در همایش سراسرى قوه قضائیه که روز شنبه در تهران برگزار شد گفت: بعضی ها میگویند “خشونت، خشونت می‌آورد. اما ما می گوئیم قصاص حق است و ما نمیتوانیم جلوی اقدام ولی دم را بگیرم” و ” قرآن به صراحت می‌گوید در قصاص حیات است.”
این همایش سراسرى براى دفاع از سیستم قضائى جمهورى اسلامى، واکنشی دستپاچه از جانب سران حکومت است. واکنشی که قرار است به هجوم همه جانبه جنبش مدرن و پیشرو مردم ایران که پایه هاى نظام قضائى آن را هدف گرفته است پاسخ دهد. رژه روحانى دست در دست جنتى و وارد شدن دیگر سران حکومت با هم به این همایش بعنوان حرکت سمبولیک، بیشتر نشانگر وحشت اینان از قدرت جنبش آزادى خواهى مردم ایران است. جنبشى که ابعاد آن همانند مخالفت با اعدام در ایران، کمپین ریحانه جبارى، اعتراض بین المللى به وضعیت زندانیان، بى آبروئى کامل سیستم قضائى که بر مبناى شریعت اسلام بنا شده، پایه های این نظام را می لرزاند .
مردم دنیا در چهره ریحانه جبارى سیستمى اسلامى را می بینندکه اول شکنجه میکند بعد اقرا میگیرد و حاکم شرع بر مبناى عقل خود تصمیم میگرد نه بر اسال مدرک و شاهد و مستندات. همه دیده اند که این ماشین دولتى تولید خشونت همه شهروندان را مجرم میداند. حکومت اسلامی در وجود فعالین کارگری مردمى را می بیند که خواهان یک زندگى انسانى میباشند. دفاع از حق و حقوق این مردم در این نظام جرم محسوب می شود. رابطه خارج از ازدواج جرم محسوب می گردد. همجنس گرائی جرم محسوب می شود. بی حجابی و بد حجابی و خندیدن و ورزش کردن جرم محسوب می گردد. کشف جرم برای همه چیز و از همه کس، تخصص حکومت اسلامی است.
حقیقت این است که این ماشین دولتى تولید خشونت دیگر از مردم ایران شکست خورده و مهر باطل بر آن کوبیده شده است. اینگونه دفاع آملى لاریجانى از قصاص که “ما نمیتوانیم جلوى اقدام ولى دم را بگیریم” بیشتر به مضحکه و شامورتى بازى آخوندى شبیه است. سیستم قضائى رژیم اسلامى زیر پتک جنبش انسان دوستانه تا جارو کردن کامل این جماعت از قدرت قرار دارد. جنبشی انسان دوستانه ای که با نفى کامل قصاص و انتقام، اصالت و بازسازى انسان هدف آن خواهد بود.*
این همایش سراسرى براى دفاع از سیستم قضائى جمهورى اسلامى، واکنشی دستپاچه از جانب سران حکومت است. واکنشی که قرار است به هجوم همه جانبه جنبش مدرن و پیشرو مردم ایران که پایه هاى نظام قضائى آن را هدف گرفته است پاسخ دهد. رژه روحانى دست در دست جنتى و وارد شدن دیگر سران حکومت با هم به این همایش بعنوان حرکت سمبولیک، بیشتر نشانگر وحشت اینان از قدرت جنبش آزادى خواهى مردم ایران است. جنبشى که ابعاد آن همانند مخالفت با اعدام در ایران، کمپین ریحانه جبارى، اعتراض بین المللى به وضعیت زندانیان، بى آبروئى کامل سیستم قضائى که بر مبناى شریعت اسلام بنا شده، پایه های این نظام را می لرزاند .
مردم دنیا در چهره ریحانه جبارى سیستمى اسلامى را می بینندکه اول شکنجه میکند بعد اقرا میگیرد و حاکم شرع بر مبناى عقل خود تصمیم میگرد نه بر اسال مدرک و شاهد و مستندات. همه دیده اند که این ماشین دولتى تولید خشونت همه شهروندان را مجرم میداند. حکومت اسلامی در وجود فعالین کارگری مردمى را می بیند که خواهان یک زندگى انسانى میباشند. دفاع از حق و حقوق این مردم در این نظام جرم محسوب می شود. رابطه خارج از ازدواج جرم محسوب می گردد. همجنس گرائی جرم محسوب می شود. بی حجابی و بد حجابی و خندیدن و ورزش کردن جرم محسوب می گردد. کشف جرم برای همه چیز و از همه کس، تخصص حکومت اسلامی است.
حقیقت این است که این ماشین دولتى تولید خشونت دیگر از مردم ایران شکست خورده و مهر باطل بر آن کوبیده شده است. اینگونه دفاع آملى لاریجانى از قصاص که “ما نمیتوانیم جلوى اقدام ولى دم را بگیریم” بیشتر به مضحکه و شامورتى بازى آخوندى شبیه است. سیستم قضائى رژیم اسلامى زیر پتک جنبش انسان دوستانه تا جارو کردن کامل این جماعت از قدرت قرار دارد. جنبشی انسان دوستانه ای که با نفى کامل قصاص و انتقام، اصالت و بازسازى انسان هدف آن خواهد بود.*
نظرات
ارسال یک نظر