مزامیر باب ۷
۱ ای یهوه خدای من، در تو پناه می‌برم. از همة تعاقب كنندگانم مرا نجات ده و برهان. ۲ مبادا او مثل شیر جان مرا بدرد، و خرد سازد و نجات‌دهنده‌ای نباشد. ۳ ای یهوه خدای من اگر این را كردم و اگر در دست من ظلمی پیدا شد، ۴ اگر به خیراندیش خود بدی كردم و بی‌سبب دشمن خود را تاراج نمودم، ۵ پس دشمنْ جانم را تعاقب كند، و آن را گرفتار سازد، و حیات مرا به زمین پایمال كند، و جلالم را در خاك ساكن ساز...د. سلاه. ۶ ای خداوند در غضب خود برخیز، به سبب قهر دشمنانم بلند شو و برای من بیدار شو! ای كه داوری را امر فرموده‌ای! ۷ و مجمع امّت‌ها گرداگرد تو بیایند. و بر فوق ایشان به مقام اعلی رجوع فرما. ۸ خداوند امّت‌ها را داوری خواهد نمود. ای خداوند ، موافق عدالتم و كمالی كه در من است مرا داد بده! ۹ بدی شریران نابود شود و عادل را پایدار كن زیرا امتحان كنندة دلها و قلوب، خدای عادل است. ۱۰ سپر من بر خدا می‌باشد كه راست دلان را نجات‌دهنده است. ۱۱ خدا داور عادل است و هر روزه خدا خشمناك می‌شود. ۱۲ اگر بازگشت نكند شمشیر خود را تیز خواهد كرد؛ كمان خود را كشیده و آماده كرده است. ۱۳ و برای او آلات موت را مهیا ساخته و تیرهای خویش را شعله‌ور گردانیده است. ۱۴ اینك به بطالت آبستن شده، و به ظلم حامله گردیده، دروغ‌را زاییده است. ۱۵ حفره‌ای كند و آن را گود نمود، و در چاهی كه ساخت خود بیفتاد. ۱۶ ظلم او برسرش خواهد برگشت و ستم او بر فرقش فرود خواهد آمد. ۱۷ خداوند را برحسب عدالتش حمد خواهم گفت و اسم خداوند تعالی را تسبیح خواهم خواند.
نظرات
ارسال یک نظر