آزادی مشروط یک تن از زندانیان مسیحی از زندان عادل آباد شیراز


« ک.وروش» از نوکیشان مسیحی است که بهمراه سه تن دیگر از زندانیان مسیحی از سوی دادگاه انقلاب اسلامی شیراز به دلیل " اعتقادات و باورهای مسیحی اش" به 3 سال و هشت ماه زندان محکوم شده بود، از سوی دادگاه بطور مشروط آزاد شد. دیگر زندانی مسیحی که از ماه گذشته در اعتراص به احکام صادره از سوی دادگاه برای خود و دیگر دوستان هم بند مسیحی‌اش دست به اعتصاب غذا زده بود، اعتصاب خود را شکست.
جمعه, 26 ارديبهشت 1393 
به گزارش « محبت نیوز»، روز سه شنبه 23 اردیبهشت 1393 (برابر با 13 می 2014) محمد رضا پرتویی با نام (کوروش) از زندانیان مسیحی به طور مشروط از زندان آزاد شد. به دنبال آزادی کوروش از زندان عادل آباد شیراز، « وحید حکانی » دیگر زندانی مسیحیکه از ماه گذشته در اعتراص به احکام صادره از سوی دادگاه برای خود و دیگر دوستان هم بند مسیحی‌اش دست به اعتصاب غذا زده بود، اعتصاب خود را شکست.
اعطای «آزادی مشروط» در قانون منوط به این شرط است که محکومان به حبس، نصف مدت مجازات حبس را گذرانده باشند. آزادي مشروط ، فرصتی است که پيش از پايان دوره محکوميت زندانی ، به وی داده می شود. آزادي مشروط ، يک نوع گذشت و بخششِ مقامات قضائي محسوب نمي شود ، بلکه يک نوع حقي است که قانونگذار آن را به زندانیان حائز شرايط اعطاء کرده است.
گزارشهای رسیده به «محبت نیوز» حاکی از آن است که خانواده پرتوی از چهار ماه پیش در دادگاه‌های شهر شیراز پیگیر پرونده او بودند و پیگیری‌های آنان بعد از این مدت به نتیجه رسیده است. «کوروش» و سه تن دیگر از زندانیان مسیحی از سوی دادگاه انقلاب اسلامی شیراز به دلیل اعتقادات و باورهای مسیحی و شرکت در کلیساهای خانگی هر یک به 3 سال و هشت ماه زندان محکوم شده بودند.
نخستین دادگاه «کوروش» به همراه تعداد دیگری از نوکیشان مسیحی بنام های ؛ «مجتبی سیدعلاالدین حسین»، «وحید حکانی»، «همایون شکوهی» و همسر او خانم «فریبا ناظمیان» پس از 8 ماه بازداشت و بلاتکلیفی در 24 مهر ماه 1391 به ریاست قاضی رشیدی در شعبه 3 دادگاه انقلاب اسلامی شیراز برگزار شد. دومین دادگاه نیز در همین شعبه در 8 دی ماه 1391 برگزار گردید.
سرانجام در روز شنبه 20 مهرماه 1392 برابر با (12 اکتبر 2013)، دادگاه تجدید نظرِ شعبه 15 دادگستری استان فارس شهر شیراز) در مجموع حکم 20 سال حبس برای او و پنج تن از دیگر نوکیشان مسیحی را مورد تائید قرار داد. اتهام این افراد شركت در جلسات کلیسایی خانگی، تبلیغ و ترویج مسیحیت، ارتباط با سازمان‌های مسیحی در خارج از کشور، تبلیغ علیه نظام و برهم زدن امنیت ملی بود.
دادگاه همچنین خانم «فریبا ناظمیان» و پسر 17 ساله او «نیما شکوهی» که با قرار وثیقه آزاد بودند هر کدام به دو سال حبس تعلیقی محکوم کرد. خانم ناظمیان همسر زندانی مسیحی «همایون شکوهی» با گذراندن بیش از هشت ماه در بازداشت روز پنجشنبه مورخ 27 مهر ماه 1391 برابر با (18 اکتبر 2012) با سپردن وثیقه سند ملکی بطور موقت آزاد شد.
لازم به ذکر است این نوکیشان مسیحی ساکن شیراز در ۱۹بهمن ماه ۱۳۹۰ ( برابر با ۸ فوریه ۲۰۱۲ ) پس از شناسایی جلسه كلیسای خانگی توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند.
 گفتنی است زندانیان مسیحی پس از دریافت حکم برای گذراندن دوران محکومیت خود به «بند عبرت» منتقل شده‌اند، این بند برای نگهداری زندانیانی که دارای جرم و پرونده مشترک هستند ایجاد شده و از کمترین امکانات برای زندانیان برخوردار است.
- زندانی مسیحی اعتصاب غذای خود را شکست
از سوی دیگر با آزادی کورورش، دیگر زندانی مسیحی « وحید حکانی » که از ماه گذشته به دلیل اعتراض به احکام صادره از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی برای خود و دیگر دوستان هم بند مسیحی‌اش دست به اعتصاب غذا زده بود، اعتصاب خود را شکست. در روزهای اخیر این زندانی نوکیش مسیحی با وجود محدودیت‌ها و به دلیل وخامت شرایط جسمی به بهداری زندان منتقل شده بود.
خانواده‌های زندانیان مسیحی زندان عادل آباد شیراز برای آزادی مشروط فرزندانشان تاکنون تلاشهای بسیاری کردند. علیرغم اینکه طبق قانون، زندانیانی که نصف محکومیت خود را بگذرانند می‌توانند از قانون آزادی مشروط بهره بگیرند، اما دادگاه انقلاب شیراز و قاضی مسئول پرونده تاکنون به جز کوروش با آزادی مشروط دیگر زندانیان مسیحی موافقت نکرده است.
- نقض حقوق اقلیت های دینی در جمهوری اسلامی


مسیحیان ، زرتشتیان و یهودیان طبق اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اقلیت‌های دینی شناخته شده محسوب می‌شوند و در حدود قانون می‌توانند به اجرای آئین‌های مذهبی مورد علاقه خود بپردازند ولی اجازه تبلیغ مذهبی در ایران را ندارند. درواقع هرچند اقلیت‌های دینی رسمی در اجرای آئین های مذهبی خویش آزادند، ولی از حقوق اجتماعی برابر با یک شهروند مسلمان برخوردار نیستند و اجازه تحرک و فعالیت چندانی در امور اجتماعی یا اقتصادی کشور را ندارند. به عبارت دیگر هیچکدام از پیروان اقلیت‌های دینی رسمی، اجازه احراز مشاغل حساس یا مناصب عالی در امور کشور را ندارند. مثلن در بین نیروی نظامی و انتظامی کشور، افسری را نمی‌توان یافت که پیرو یکی از ادیان سه گانه فوق باشد.

نظرات