اطمینان در خداوند

مزامیر باب ۲۷

 
  ۱ خداوند نور من‌ و نجات‌ من‌ است‌؛ از كِه بترسم‌؟ خداوند ملجای‌ جان‌ من‌ است‌؛ از كِه‌ هراسان‌ شوم‌؟ ۲ چون‌ شریران‌ بر من‌ نزدیك‌ آمدند تا گوشت‌ مرا بخورند، یعنی‌ خصمان‌ و دشمنانم‌، ایشان‌ لغزیدند و افتادند. ۳ اگر لشكری‌ بر من‌ فرود آید، دلم‌ نخواهد ترسید. اگر جنگ‌ بر من‌ برپا شود، در این‌ نیز اطمینان‌ خواهم‌ داشت‌. ۴ یك‌ چیز از خداوند خواستم‌ و آن‌ را خواهم‌ طلبید: كه‌ تمام‌ ایام‌ عمرم‌ در خانة‌ خداوند ساكن‌ باشم‌ تا جمال‌ خداون...د را مشاهده‌ كنم‌ و در هیكل‌ او تفكر نمایم‌. ۵ زیرا كه‌ در روز بلا مرا در سایبان‌ خود نهفته‌، در پردة‌ خیمة‌ خود مرا مخفی‌ خواهد داشت‌ و مرا بر صخره‌ بلند خواهد ساخت‌. ۶ و الا´ن‌ سرم‌ بر دشمنانم‌ گرداگردم‌ برافراشته‌ خواهد شد. قربانی‌های‌ شادكامی‌ را در خیمة‌ او خواهم‌ گذرانید و برای‌ خداوند سرود و تسبیح‌ خواهم‌ خواند. ۷ ای‌ خداوند چون‌ به‌ آواز خود می‌خوانم‌، مرا بشنو و رحمت‌ فرموده‌، مرا مستجاب‌ فرما. ۸ دل‌ من‌ به‌ تو می‌گوید (كه‌ گفته‌ای‌): «روی‌ مرا بطلبید.»بلی‌ روی‌ تو را ای‌ خداوند خواهم‌ طلبید. ۹ روی‌ خود را از من‌ مپوشان‌ و بندة‌ خود را در خشم‌ برمگردان‌. تو مددكار من‌ بوده‌ای‌. ای‌ خدای‌ نجاتم‌، مرا رد مكن‌ و ترك‌ منما. ۱۰ چون‌ پدر و مادرم‌ مرا ترك‌ كنند، آنگاه‌ خداوند مرا برمی‌دارد. ۱۱ ای‌ خداوند طریق‌ خود را به‌ من‌ بیاموز و به‌ سبب‌ دشمنانم‌ مرا به‌ راه‌ راست‌ هدایت‌ فرما. ۱۲ مرا به‌ خواهش‌ خصمانم‌ مسپار، زیرا كه‌ شهود كذبه‌ و دمندگان‌ ظلم‌ بر من‌ برخاسته‌اند. ۱۳ اگر باور نمی‌كردم‌ كه‌ احسان‌ خداوند را در زمین‌ زندگان‌ ببینم‌. ۱۴ برای‌ خداوند منتظر باش‌ و قوی شو و دلت‌ را تقویت‌ خواهد داد. بلی‌ منتظر خداوند باش‌.

نظرات