اگر این دختران ناراضی‌اند چرا شرکت می‌کنند؟

  

.
در ایران حجاب اجباری است، آیا شرکت در مسابقات ورزشی هم اجباری است؟ اگر بانوان ایرانی به وضع خود معترض هستند باید بدانند که در درجه اول خود هستند که می‌توانند محدودیت‌‌های‌شان را بر طرف کنند، رسیدن به هر آزادی هزینه دارد.

« محبت نیوز» -  هر از چند گاهی موج و فریاد دفاع از زنان ورزش‌کار ایرانی به یک‌باره اوج می‌گیرد و همه و همه بیاد مظلومیت این قشر از ورزش‌کاران در ایران می‌افتند. چندی پیش شاهد بودیم که چگونه در مسابقات ورزش‌های رزمی کشورهای اسلامی داوران بخاطر داشتن پوشش و حجاب اسلامی حق تیم دختران ایرانی از بین بردند و یا آن شناگری که با پوشش اسلامی! اقدام به ثبت رکورد در دریای خزر کرده بود که با برخورد وزارت ورزش مواجه و رکوردش معتبر تشخیص داده نشد و یا فوتبالیست‌ها و فوتسالیت‌های دختر ایرانی که با پوششی عجیب و مضحک می‌بایست در مسابقات حضور داشته باشند که البته هنوز هم این بحث در فیفا مطرح است و به نتیجه مشخصی نرسیده است اما فیفا زیر سبیلی و بخاطر اشک‌های دختران ایرانی فعلن مجوز حضور به آن‌ها داده است.
مشاهده می‌شود که خیل بسیاری از تحلیل‌گران، فعالین و روزنامه‌نگاران در خارج از کشور، بار‌ها مشکلات ورزشکاران زن ایرانی را مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند و شرایط نامناسبی را که دستگاه حاکمه ورزش برای پوشش بانوان مقرر داشته را به چالش کشیده‌اند.
.به هر حال آن‌چه که مشخص است قوانین و قواعد مذهبی و البته عرفی در جامعه ایران امروز، شرایط ویژه و سختی را برای دختران و زنانی که می‌خواهند ورزش کنند چه بصورت قهرمانی و چه بصورت شخصی و برای حفظ سلامتی، برقرار ساخته است.
زنان ایرانی همیشه تحت این گونه فشار‌ها تلاش‌های خود را انجام داده‌اند که بتوانند موفق باشند اما می‌بایست این واقعه را از منظری دیگر هم در نظر گرفت.
نظام حاکم در ایران امروز همیشه و در تمامی تبلیغات، خود را مردمی و مورد اعتماد و اطمینان مردم می‌داند، از جمله تاکید‌های این سیستم به جهت اثبات ادعایش، حضور دختران در ورزش‌های حرفه‌ای با پذیرش حجاب کامل اسلامی است. شرکت دختران و زنان ایرانی در مسابقات جهانی مختلف تحت این پوشش عجیب و غریب و البته تداوم حضور آن‌ها اتفاقن دلیل کامل و قابل استنادی است که رژیم ایران ارایه می‌دهد، اگر از منظری بی‌طرف به این حضور نگاهی داشته باشیم خواهیم دید که از کشوری که منادی اجرای اصول اسلامی در بالا‌ترین حد و سطح در جامعه خودش می‌باشد تیم‌هایی اعزام می‌شوند که با پوشش کامل موی سر و بدن والیبال بازی می‌کنند، در بسکتبال و قایقرانی و تکواندو و کاراته تیم دارند و حتی فوتبال بازی می‌کنند و مدال‌های مختلفی هم بدست آورده و می‌آورند، حال این نگاه بی‌طرف باید چه برداشتی کند؟ باید برداشت کند که این دختران ناراضی‌اند؟ اگر ناراضی‌اند چرا شرکت می‌کنند؟
مشکل اساسی نسل فعال و جوان حاضر ما در جامعه این است که در هر صورتی می‌خواهند عافیت خود را داشته و از دست ندهند، بله شاید ناراضی باشند اما به خود می‌گویند اگر من اعتراضی مثلن به پوشش‌ام داشته باشم به راحتی از تیم ملی کنار گذاشته خواهم شد و دیگری جای من را خواهد گرفت.
پس چرا من خود را فدا کنم؟ فدای چه کنم؟ ورزش‌ام را می‌کنم مقام‌ام را کسب می‌کنم و حال هر وقت که آزادی شد من هم می‌شوم به مانند بقیه، اگر از این فرد در خلوت سوال کنیم که آیا از این پوشش راضی هستی؟ بشدت ابراز نارضایتی می‌کند اما فردایش با‌‌ همان پوشش به تمرین و مسابقه می‌رود. این عافیت‌طلبی آفتی است که آینده اصلاح و ادامه روند به سمت آزادی را در کشور ما با مشکل اساسی روبرو کرده است.
بله شاید بگوییم که فضای بسته و امنیتی داخل ایران اجازه برخواستن هرگونه صدای معترضی را نمی‌دهد اما نمی‌توان این را که چرا پس با وجود این همه مشکلات و تبعیض‌ها هنوز مشارکت در چنین ورزش‌های سفارش شده دولتی و مذهبی وجود دارد را توجیه نمود.
در ایران حجاب اجباری است اما آیا شرکت در مسابقات ورزشی هم اجباری است؟ اگر بانوان ایرانی به وضع خود معترض هستند باید بدانند که در درجه اول خود هستند که می‌توانند محدودیت‌‌های‌شان را بر طرف کنند و رسیدن به هر آزادی هزینه دارد، بله اگر فردی بعنوان اعتراض به این پوشش از شرکت در مسابقات انصراف دهد شاید دیگر فرصتی نداشته باشد تا در ورزش موفق باشد و یا مقامی کسب کند و تا پایان دوره جوانی‌اش این محرومیت را بدوش کشد، اما این‌‌ همان هزینه‌ای است که باید پرداخت شود تا نسل بعدی بتواند آزادانه‌تر به ورزش بپردازد.
نمی‌شود هر دو طرف را داشت هم معترض بود و هم مشارکت داشت، حال بماند که گه‌گاه هم خبری می‌شنویم که فلان خانم ورزش‌کار با چادر به روی سکو رفت و عکس رهبری ایران را نیز در اغوش خود داشت. این‌ها تعارضات حقیقی هستند که در میان جامعه ما وجود دارد و تا این نسل خود دست به کار گرفتن حق خود نشود، فریاد هیچ فعال خارج نشین و یا مدافع حقوق زنانی که در دولت‌های دموکراتیک غربی برای آزادی زنان ایرانی تلاش می‌کند در جایی شنیده نخواهد شد./ رادیو کوچه

نظرات