دست کم ۳۰ زندانی سیاسی-امنیتی محبوس در سالن امنیتی ۱۰ در زندان رجایی شهر کرج پس از گذشت ۲۱ روز کماکان با خودداری از تحویل گرفتن جیره غذای زندان به اعتراض خود ادامه می دهند. آنها ضمن اعتراض به محرومیت ها و محدودیتهای فراقانونی اعمال شده، خواستار تحویل گرفتن وسایل به یغما رفته خود از مسئولین زندان هستند. وسایلی که معادل ۳۸۵ میلیون تومان برای ساکنین ۳۵ اتاق در زندان ارزشگذاری می شود.
با گذشت ۲۱ روز از آغاز اعتراض زندانیان سیاسی زندانیان رجایی شهر کرج از طریق خودداری از تحویل گرفتن جیره غذای زندان و علیرغم وعده های نماینده دادستان برای بهبود وضعیت کماکان تغییری در شرایط این محل دیده نمی شود.
غلامرضا ضیائی رئیس زندان و رضا ولی محمدی مدیر داخلی و مسئول بند ۴ بارها در مقابل اعتراض زندانیان گفته اند “برای انجام هرکاری بدستور کتبی مصطفی محبی رئیس سازمان زندانهای استان تهران نیاز است.” این مسئولین تاکید کرده اند “تمام این محدودیتها بدستور نامبرده و دادستان تهران بوده و بدون اجازه این افراد هیچ کاری درخصوص پیگیری مشکلات زندانیان سالن ۱۰ در توانشان نیست”.
زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج در مردادماه سال جاری بصورت اجباری به سالن امنیتی ۱۰ منتقل شدند. این زندانیان با مشکلات مضاعفی از جمله محرومیت در ارتباط با دنیای بیرون، مواردی که به سلامتی و بهداشت آنان مربوط می شود روبه هستند، به همین دلیل زندانیان سیاسی این سالن به نشانه اعتراض از ۶ دیماه سال جاری با پس فرستادن دیگ غذا اعتراض خود به وضعیت بند را اعلام کردند، اعتراضی که کماکان ادامه دارد.
لازم به ذکر است وسایل زندانیان سیاسی که با هزینه خود تهیه کرده بودند بالاجبار توسط مقامات زندان از آنان ضبط و به زندانیان دیگر فروخته شده است. این وسایل علاوه بر دستگاههایی چون یخچال و تلویزیون، شامل لباس و پتو و همینطور مواد غذایی و لوازم التحریر نیز می شود.
اعتراض زندانیان سیاسی این سالن در اعتراض به وضعیت اسفناک این محل همچنین شامل مواردی چون درخواست استفاده از تلفن، داشتن تهویه هوای مناسب، تعمیر شدن وسایل گرمایشی سالن، داشتن روزنامه، استفاده از کتابخانه و باشگاه و همچنین پس گرفتن وسایل شخصی می شود.
این تحصن ها پس از نامه نگاری های مداوم زندانیان و پیگیری نشدن مشکلاتشان صورت گرفته است، زندانیان خواهان جبران خسارت و پس گرفتن وسایل و اقلام شخصی خود هستند.
همانطور علاوه بر آسیب های روحی و جسمی به زندانیان و شرایط دشواری که به آنان تحمیل شد اموال آنان که با دشواری فراوانی در طی سالهای حبس با هزینه شخصی برای گذران ایام زندان تهیه شده بود نیز به تاراج رفت.
نظرات
ارسال یک نظر