شانزده سال از حبس بدون مرخصی عمر فقیه پور، زندانی سیاسی کرد
محبوس در زندان رجائی شهر می گذرد و با وجود داشتن حق برخورداری از مرخصی و
یا عفو، وی همچنان بدون مرخصی در این زندان محبوس است.
این زندانی سیاسی سال ۱۳۷۸ بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه ازطریق ارتباط با حزب دموکرات کردستان، در دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شده بود و سپس در رای دادگاه تجدید نظر، حکم وی با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافته است.
وی در زمان بازداشت دختری سه ساله داشته که امروز و با گذشت ۱۶ شانزده سال حتی یک روز هم در خانه و در کنار خانواده خود نبوده است.
عمر فقیه پور پس از بازداشت و صدور حکم در زندان‌های پیرانشهر، مهاباد و ارومیه نگهداری و سپس به زندان رجایی شهر منتقل شده است.
«بهمن احمدی امویی»، روزنامه نگاری که پنج سال در زندان بوده و با گذراندن دوران کامل محکومیت خود آزاد شده است، پیشتر در نامه‌ای از زندان به همسرش درباره «فقیه‌پور» نوشته بود: «سال‌هاست ملاقاتی ندارد، تصویر ثابت او در بند این است؛ همیشه ساکت روبروی تلویزیون نشسته و درحالی که فیلم و سریال‌های تلویزیون جمهوری اسلامی را نگاه می‌کند با قلاب‌هایی که تند و تند حرکتشان می‌دهد، کیف و کمربند می‌بافد تا هزینه زندگی خود در زندان را تأمین کند.»
در اسناد بین المللی حقوق بشر نیز از ملاقات زندانی به عنوان «حق» یاد شده است. اصل ۱۹ از «مجموعه اصول حمایت از كلیه افرادی كه تحت هر گونه مجازات یا حبس قرار دارند» می گوید: هر فرد بازداشت شده یا زندانی باید از حق ملاقات و مكاتبه با دیگران به ویژه اعضای خانواده خود برخوردار باشد.
این زندانی سیاسی سال ۱۳۷۸ بازداشت و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه ازطریق ارتباط با حزب دموکرات کردستان، در دادگاه انقلاب مهاباد به اعدام محکوم شده بود و سپس در رای دادگاه تجدید نظر، حکم وی با یک درجه تخفیف به حبس ابد کاهش یافته است.
وی در زمان بازداشت دختری سه ساله داشته که امروز و با گذشت ۱۶ شانزده سال حتی یک روز هم در خانه و در کنار خانواده خود نبوده است.
عمر فقیه پور پس از بازداشت و صدور حکم در زندان‌های پیرانشهر، مهاباد و ارومیه نگهداری و سپس به زندان رجایی شهر منتقل شده است.
«بهمن احمدی امویی»، روزنامه نگاری که پنج سال در زندان بوده و با گذراندن دوران کامل محکومیت خود آزاد شده است، پیشتر در نامه‌ای از زندان به همسرش درباره «فقیه‌پور» نوشته بود: «سال‌هاست ملاقاتی ندارد، تصویر ثابت او در بند این است؛ همیشه ساکت روبروی تلویزیون نشسته و درحالی که فیلم و سریال‌های تلویزیون جمهوری اسلامی را نگاه می‌کند با قلاب‌هایی که تند و تند حرکتشان می‌دهد، کیف و کمربند می‌بافد تا هزینه زندگی خود در زندان را تأمین کند.»
در اسناد بین المللی حقوق بشر نیز از ملاقات زندانی به عنوان «حق» یاد شده است. اصل ۱۹ از «مجموعه اصول حمایت از كلیه افرادی كه تحت هر گونه مجازات یا حبس قرار دارند» می گوید: هر فرد بازداشت شده یا زندانی باید از حق ملاقات و مكاتبه با دیگران به ویژه اعضای خانواده خود برخوردار باشد.
نظرات
ارسال یک نظر