پیام نرگس محمدی به هیأت داوری و حاضران در مراسم اعطای جایزه سال بنیاد «گالیله ۲۰۰۰» در شهر فلورانس:
«من يك زن و يك مادر هستم. زنی در سرزمينی كه تحت تبعيض آشكار قرار دارد. زنی كه می‌زايد اما هرگز سرپرست و ولی زاييده خود نمی‌شود. زنی كه ازدواج می‌كند و برای تشكيل زندگی مشترك بله می‌گويد اما حق طلاق ندارد. زنی كه هم كار خانه و هم كار بيرون را انجام می‌دهد اما مرد، رئيس خانواده و او همواره مرئوس است و اگر روزی عليه اين تبعيض برخيزد همچون من زندانی می‌شود. اما من هنوز هم معترض هستم.
يكی از اتهامات من در پرونده اخيرم، فعاليت فمينيستی است و من هنوز يك فمينيست (مبارزه عليه ستم و تبعيض بر زنان) هستم. يكی از اتهامات من، فعاليت در كانون مدافعان حقوق بشر است اما بايد تاكيد كنم كه دفاع از حقوق بشر، آرمان و راه من است و من هنوز يك مدافع حقوق بشر هستم. يكي از اتهامات من، مخالفت با اعدام است و من با بريدن نفس انسانی به اراده انسانی ديگر، موافق نیستم.
شش سال محكوميت زندان دارم و پرونده و محاكمه‌ای ديگر پيش رو دارم اما افكار عمومی در سرزمين من، موافق با مجازات اعدام نیست. افكار عمومی در سرزمين من، مخالف تبعيض عليه زن و مدافع حقوق بشر است. بنابراین محاكمه و زندان، راهكار بی‌فايده‌ای عليه اين ايده‌ها و مطالبات افكار عمومی ايرانيان سرافراز و باشعور است و من به آينده روشن سرزمين و ملت سربلندم اميدوارم.
همچنین در آخر ياد می‌كنم از تمام زنان و مردان آزادیخواه سرزمينم كه اكنون در حصر يا در زندان‌ها در حبس هستند. دستان پر مهر شما خويشاوندان عزيزم را كه مدافعان حقوق بشر در جهان هستيد می‌فشارم و بوسه می‌زنم و از شما تقاضا دارم كه به حرمت زنان برابری‌خواه، از مادران دربند اوين، به ويژه مادرانی كه كودكان خردسالشان را ظالمانه از آنها جدا كرده اند، ياد كنيد.»
«من يك زن و يك مادر هستم. زنی در سرزمينی كه تحت تبعيض آشكار قرار دارد. زنی كه می‌زايد اما هرگز سرپرست و ولی زاييده خود نمی‌شود. زنی كه ازدواج می‌كند و برای تشكيل زندگی مشترك بله می‌گويد اما حق طلاق ندارد. زنی كه هم كار خانه و هم كار بيرون را انجام می‌دهد اما مرد، رئيس خانواده و او همواره مرئوس است و اگر روزی عليه اين تبعيض برخيزد همچون من زندانی می‌شود. اما من هنوز هم معترض هستم.
يكی از اتهامات من در پرونده اخيرم، فعاليت فمينيستی است و من هنوز يك فمينيست (مبارزه عليه ستم و تبعيض بر زنان) هستم. يكی از اتهامات من، فعاليت در كانون مدافعان حقوق بشر است اما بايد تاكيد كنم كه دفاع از حقوق بشر، آرمان و راه من است و من هنوز يك مدافع حقوق بشر هستم. يكي از اتهامات من، مخالفت با اعدام است و من با بريدن نفس انسانی به اراده انسانی ديگر، موافق نیستم.
شش سال محكوميت زندان دارم و پرونده و محاكمه‌ای ديگر پيش رو دارم اما افكار عمومی در سرزمين من، موافق با مجازات اعدام نیست. افكار عمومی در سرزمين من، مخالف تبعيض عليه زن و مدافع حقوق بشر است. بنابراین محاكمه و زندان، راهكار بی‌فايده‌ای عليه اين ايده‌ها و مطالبات افكار عمومی ايرانيان سرافراز و باشعور است و من به آينده روشن سرزمين و ملت سربلندم اميدوارم.
همچنین در آخر ياد می‌كنم از تمام زنان و مردان آزادیخواه سرزمينم كه اكنون در حصر يا در زندان‌ها در حبس هستند. دستان پر مهر شما خويشاوندان عزيزم را كه مدافعان حقوق بشر در جهان هستيد می‌فشارم و بوسه می‌زنم و از شما تقاضا دارم كه به حرمت زنان برابری‌خواه، از مادران دربند اوين، به ويژه مادرانی كه كودكان خردسالشان را ظالمانه از آنها جدا كرده اند، ياد كنيد.»
نظرات
ارسال یک نظر