| ||||
 اخبار حکایت از این دارد که انتقال دیروز از زندان ارومیه، تبعید ۶ زندانی سیاسی و محکوم به اعدام به زندانهای دیگر بوده است. چرا رژیم درست در چنین اوضاعی ۶ محکوم به اعدام و فعال سیاسی را تبعید میکند علت واقعی اش بعدا برای ما معلوم خواهد شد، آنچه امروز مشخص است ، فعلا حکم اعدام سامان نسیم امروز ، پنج شنبه ۱۹ فوریه ۲۰۱۵یعنی در تاریخی که گفته بودند او را خواهند کشت اجرا نشد. این یک موفقیت است!از نظر من که سالها است چنین روزها و شبهایی را تجربه میکنم، این یک موفقیت است و باید آنرا دید و به رسمیت شناخت. حتی اگر اجرای حکم اعدام به تعویق افتاده باشد، ما توانستیم جلوی فاجعه را فعلا بگیریم. اگر امروز خبر می آمد سامان را اعدام کردند، دیگر همه چیز تمام میشد. اما الان سامان نفس میکشد و ما میتوانیم برای نجات قطعی او تلاش کنیم. اینرا باید گفت چرا که در برخورد به این موضوع، عکس العمل های متعدد می بینیم. تعدادی میگویند هیچ کاری فایده ندارد، اینرا نجات دهیم دیگری را اعدام میکنند، این حکومت بند نافش با اعدام بسته شده و کمپین های موردی فایده ندارد باید کلیت اعدامها را به چالش گرفت و همه را نجات داد. این آرزوی همه کسانی است که کمپین میکنند و مورد به مورد دنبال حکومت اسلامی ا فتاده و تعدادی را نجات میدهند در عین حال می بینند که همان روز و روز بعد چند نفر را به اتهام مواد مخدر و غیره اعدام میکند. سوال اینست چگونه میتوان یکباره همه را نجات داد بجز با دامن زدن به مبارزات گسترده تر و همگانی تر و به میدان آمدن مردم در ایران و در دنیا؟ بجز سر و صدا کردن؟ بجز تماس خانواده ها با دنیا و مطرح کردن خبر و نگرانی ها ا حساسات خانواده ها و محکومین به اعدام؟ این چگونه امکان پذیر است؟ راه پر فراز و نشیب مبارزه با اعدام که در عین حال مبارزه با کلیت این نظام است، با زحمت و مرارت فراوان پیش رفته و امروز به اینجا رسیده است. ما فعالین علیه اعدام سالها است که داریم مبارزه میکنیم و اکنون یک شبکه عملی و بهم پیوسته هستیم از افرادی و نهادها و سازمانهایی که در چنین شبهایی تا صبح باهم حرف زده درد دل کرده و فعالیت سازمان میدهیم. بیلان کارمان این است که تعدادی را نجات داده ایم ، که سکوت در مقابل اعدامها را شکسته ایم، که فضای مقابله با اعدام را در جامعه دامن زده ایم که موفق شده ایم حداقل یک باور عمومی در بین سازمانها ایجاد کنیم که اعدام قتل عمد دولتی است وهیچکس نباید از آن دفاع کند. نحوه کار ما اعلام کمپین در موارد معین بوده و با این کمپین ها در موارد زیادی موفق شده ایم قلب میلیونها نفر مردم دنیا را به قلب خانواده هراسان محکوم به اعدام و در مواردی که امکان تماس با داخل زندانها بوده با خود محکوم به اعدام وصل کنیم. من در باره یک جنبش و سازمانهای متعدد علیه اعدام حرف میزنم و نه در مورد فقط کمیته بین المللی علیه اعدام که خودم مسئول آن هستم. نمونه بارز چنین کاری کمپین نجات ریحانه بود. سازمانهای متعدد، فعالین علیه اعدام شخصیتها و هنرمندان و همه و همه ، نهادهای بین المللی علیه اعدام، مردم، از سراسر جهان برای نجات جان ریحانه فعالیت میکردند و قلب ریحانه به قلب میلیونها نفر در دنیا وصل شده بود. میلیونها نفر شب خطرناکی که ریحانه را برای اعدام بردند، بغض کرده و اشک میریختند و هنوز هم یک تکه قلبشان پرخون است، با اعدام ریحانه رژیم اسلامی دریایی از خشم را بسوی خود روانه کرد و دریایی از عشق و عاطفه به یاد و با نام ریحانه. این میسر نمیشد مگر با کمپینی که قلبها را بهم وصل کرد. ما راه مقابله با اعدام با اعلام و پیش بردن کمپین های مختلف را در پیش گرفته ایم و تا کنون توانسته ایم موضوع اعدام را در سطح جهان مطرح کنیم، اعتراض به اعدام را دامن زده شده و توجه و بحث در مورد اعدام و قتل عمد دولتی را همگانی کنیم .. به یمن این مبارزات جنبش بخشش در ایران راه افتاده ، فیلم ساخته شده و پدیده اعدام برای جمهوری اسلامی ایران به یک جدل و کابوس دائمی تبدیل شده است. راه همگانی تر شدن اعتراضات از همین مسیر است و اگر کسی و یا کسانی و یا جریانی راه بهتری دارد ، در عمل باید وارد میدان شود و دیگران ببینند که کسانی و یا جریاناتی هستند که بهتر و موثر تر و عمومی تر پدیده اعدام را به بن بست میرسانند پس این گوی و این میدان! بحث در مورد اعدام طبعا زیاد است و این بحثها مهم هستند. اما یک نکته برای ما سازمانها و جریانات و افرادی که دویدیم و شب نخوابیدیم و این شهر و آن شهر رفتیم و به مادر و پدر سامان امیدواری دادیم، باید روشن باشد. این کمپین با حضور فعالانه عفو بین الملل، کمپین های متعدد دفاع از زندانیان ، فعالین مدافع حقوق انسان، سازمانهای علیه اعدام ، رسانه های فارسی زبان که این خبر را پوشش وسیع دادند، در عین حال به یمن اعتراضات همیشگی ما و فشار روی نهادهای بین المللی، با عکس العمل فوری سازمان ملل، اتحادیه اروپا دولتهای آلمان و نروژ و هلند و … توجه های بسیار زیادی را بخود جلب کند و رژیم اسلامی را وادار کرد فعلا در یک روز معین که گفته بود سامان را میکشد، دست به این جنایت نزند. این مهم است! این عقب نشینی است و این عقب نشینی به همت اعتراضات همه ما به دست آمده است . باید به خودتان که تلاش کردید، افتخار کنید و با صدای بلند اعلام کنید تنها راه نجات محکومین به اعدام اعتراض و مبارزه متحدانه و بین المللی است. صفوف اعتراض به اعدام ها در ایران باید متحدانه تر شود. این درس این مبارزات است. به پدر و مادر نگران سامان باید قول بدهیم کماکان به اعتراضات خود ادامه خواهیم داد و سعی خواهیم کرد فرزند دلبند آنها را به آغوش خانواده باز گردانیم. مینا احدی – کمیته بین المللی علیه اعدام |
نظرات
ارسال یک نظر