چکیده :«من نه دزدم، نه جنایت کرده‌ام. من یک فعال کارگری هستم که از حقوق کارگران، حقوق کودکان، حقوق انسان‌ها دفاع کرده‌ام. اتهام من اینهاست و برای این ٩ سال و ۴ ماه دیگر من را محکوم به زندان کرده‌اند. صدور این حکم نیما فرزندم که بیمار است را دچار فشار روحی و عصبی سنگینی کرده است. و همسر و خانواده‌ام بشدت زیر فشار هستند.»...
بهنام ابراهیم‌زاده فعال کارگری که چندی پیش و پس از ماجرای
پنج‌شنبه سیاه اوین از این زندان به رجایی‌شهر منتقل شده بود از سوی شعبه
۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۹ سال و چهار ماه حبس دیگر محکوم شده است. او
اکنون و پس از یک اعتصاب غذای ۳۰ روزه به بند ۲ زندان رجایی‌شهر که ظاهرا
دارالقرآن است ولی عملا اغلب زندانیان محکوم به قصاص در آنجا نگهداری
می‌شوند، منتقل شده است.به گزارش خبرنگار کلمه، این فعال کارگری پس از جریان ماجرای بازرسی از بند ۳۵۰ و ضرب و شتم زندانیان در آن حادثه بلافاصله از سوی ماموران وزارت اطلاعات به بند ۲۰۹ انتقال یافت و در آنجا مدت ۲ ماه و نیم تحت بازجویی‌های شدید قرار گرفت. وی که ابتدا در سال ۸۹ به اتهام شرکت در تجمع‌های کارگری و حمایت از کودکان کار دستگیر شد، ابتدا به ۲۰ سال زندان محکوم شد و سپس این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال حبس کاهش یافت که تنها ۵ ماه دیگر از آن حکم باقی مانده بود.
این فعال کارگری که پس از ضرب و شتم زندانیان بند ۳۵۰ اوین، از سوی ماموران امنیتی و بازجویان بند ۲۰۹ به این بند منتقل شد، پس از یک دوره بازجویی سنگین، در تابستان امسال به دستور دادستان تهران به زندان رجایی‌شهر منتقل شد.
مقامات زندان رجایی‌شهر در آغاز ورود او را به بند یک که محل نگهداری سارقان مسلح و خطرناک‌ترین مجرمان زندان رجایی‌شهر است، انتقال دادند؛ درحالی که سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر محل نگهداری زندانیان سیاسی- عقیدتی است و قاعدتا وی باید به آنجا منتقل می‌شد.
ابراهیم‌زاده در اعتراض به این رفتار دست به اعتصاب غذا زد و پس از یک دوره اعتصاب ۳۷ روزه سرانجام به سالن ۱۲ انتقال یافت.
پس از آن بود که این فعال کارگری بار دیگر هنگام اعزام به مراکز درمانی یا مراجع قضایی خارج از زندان، با ماموران زندان دچار مشکل شد. او طبق روال زندانیان سیاسی حاضر به پوشیدن لباس و یا استفاده از پابند نشد و به همین دلیل ماموران زندان با وی درگیر شدند.
او به خاطر سرپیچی از پوشش لباس زندان و خودداری از استفاده از پابند، با ماموران درگیر شد و پس اعتراض مورد ضرب و شتم قرار گرفت. بلافاصله پس از این جریان، مسئولان زندان در یک اقدام تنبیهی این زندانی سیاسی را به بند یک زندان رجایی‌شهر تبعید کردند.
در این دوره شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب این فعال کارگری کردتبار را تحت محاکمه قرار داد و سرانجام دادگاه انقلاب بهنام ابراهیم‌زاده را به بهانه اتهامات واهی همچون ارتباط با منافقین به ۸ سال زندان و به اتهام ارتباط با احمد شهید گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران به یک سال و نیم حبس محکوم کرد.
ابراهیم‌زاده که همچنان در بند یک زندان و در شرایط بسیار نامناسبی به سر می‌برد مجددا با مخالفت مسئولان زندان در برابر تقاضایش مبنی بر انتقال به سالن محل نگهداری زندانیان سیاسی-عقیدتی مواجه شد و ناچارا دوباره دست به اعتصاب غذا زد.
این بار پس از ۳۰ روز اعتصاب غذا آنان موافقت کردند که وی را به بند ۲ زندان رجایی‌شهر که به دارالقرآن معروف است، منتقل کنند. وی می‌گوید که در اثر ضرب و شتم از سوی ماموران زندان به هنگام درگیری از ناحیه گردن دچار آسیب‌دیدگی شده است. او اکنون از آرتوروز مهره‌های گردن و آسیب‌دیدگی درناحیه گردن رنج می‌برد و بنا به تشخیص پزشکان معالج زندان باید هرچه سریعتر به مراکز درمانی در خارج از زندان جهت معالجات و معاینات تکمیلی اعزام گردد؛ اما تا کنون مقامات زندان اقدام به این کار نکرده‌اند و ظاهرا مقامات دادستانی هم با آن مخالف هستند.
گفتنی است فرزند این زندانی سیاسی نیز از بیماری سرطان رنج می‌برد. این فعال کارگری چندی پیش با انتشار نامه‌ای از پایان اعتصاب غذایش خبر داد و در عین حال هرگونه ارتباط با سازمان مجاهدین خلق را تکذیب کرد. او نوشت: « به من اتهاماتی ساختگی و واهی چون اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور و ارتباط با سرپل مجاهدین، فعالیت تبلیغی علیه نظام و ارتباط با احمد شهید، و داشتن ماهواره زده شده است. من این حکم را قبول ندارم و هر گونه ارتباطی با مجاهدین را تکذیب می‌کنم. من با این سازمان نه ارتباطی داشته‌ام و نه دارم. و این را فقط یک اتهام ساختگی و پاپوش دوزی می‌دانم.»
بهنام ابراهیم زاده تصریح کرد: «من نه دزدم، نه جنایت کرده‌ام. من یک فعال کارگری هستم که از حقوق کارگران، حقوق کودکان، حقوق انسان‌ها دفاع کرده‌ام. اتهام من اینهاست و برای این ٩ سال و ۴ ماه دیگر من را محکوم به زندان کرده‌اند. صدور این حکم نیما فرزندم که بیمار است را دچار فشار روحی و عصبی سنگینی کرده است. و همسر و خانواده‌ام بشدت زیر فشار هستند. بازهم می‌گویم و می‌خواهم همه جهانیان صدای من را بشنوند. من به این حکم اعتراض دارم. من اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین را تکذیب می‌کنم. من همچنان پیگیر خواست‌هایم هستم. و اگر جرم من دفاع از انسانیت است. من همچنان یک انسانم و از حقوق انسان‌ها دفاع می‌کنم. از همه سازمانهای مدافع انسان در سراسر جهان و از همه کسانیکه صدای من را می‌شونید می‌خواهم من و خواست‌هایم را حمایت و پشتیبانی کنند.»
نظرات
ارسال یک نظر