گیرم که وحشیگری را به نهایت خود رسانده و با تبر به جان تک تک سروهای سربلند و تنومند افتادید؛ با ریشه ها چه می کنید؟
سه دهه ی تمام یکه تاز میدان بودید و هر ظلمی را روا داشتید تا هر صدای مخالفی را محکوم جلوه داده و اعدام کنید. نام لجن آلود «جمهوری اسلامی» را با نامی پاکی چون «ایران» ادغام کردید و هر اعتراض به «جمهوری اسلامی» را خیانت به «ایران» خواندید و معترضین را «خائن» و «منافق» و… نام گذاری کردید.
تاریخ را به نفع خویش تفسیر کردید و جنگی ویران کننده را «نعمت» دانستید. هر اعتراضی را وابسته به اجنبی خواندید و هر آنجا که منافع جمهوری اسلامی و مشتی آخوند به خطر افتاد، فریاد برآوردید که منافع ایران و ایرانی در خطر است!
با تو هستم! تویی که از انبوه جنازه های مخالفان برای خود کاخ ساختی و با استفاده از خون های به ناحق به زمین ریخته شده، رفع تشنگی می کنی.
آنکس که بنا را بر مبارزه ی صد برابر با تو گذاشته و به نابودیت قسم خورده نه با حربه های تبلیغاتی تو خام می شود و نه با فزون وحشی گری ات تضعیف.
مبارزان واقعی در رویارویی با تو همگی یک واحد هستند. این واحد نه با کشتار تضعیف و نابود می شود و نه با حربه های تبلیغاتی از یک دیگر جدا.
در مبارزه با تو همگی مجاهدند، در مبارزه با تو همگی چریک هستند. در مبارزه با تو همگی منافق و محارب و هرچه تو آن را نام می نهی هستند. برای مبارزان حقیقی نام ها بی ارزشند، برای مبارزان واقعی «هدف» است که در بالاترین رتبه قرار دارد. «هدف» نابودی تو و استقرار یک حکومت سکولار و مبتنی بر رای مردم است.
سرنگون باد استبداد
زهرا لطفی
نظرات
ارسال یک نظر